ONLAR, SİZ, BİZ

fırtınadan kaçamamışlar

fırtına koparcasına kopuyor fırtına

fırtınanın gözüne düşmüşler

gözü önüne akarcasına yemin bozuyor fırtına

her fırtınanın bir “gözü” vardır

tek bir gözü vardır fırtınanın

göz göze gelmekten hiç mi hiç korkmamışlar

göz nurdur, dil kemdir diye inanmışlar

kaçmamışlar

o, tek bir gözüyle fırtınanın

göz göze gelince donakalmışlar

toz, toprak, kir, pas biriktirip getirdiği

öfkesi öyle öfkeli

kopmuş gelmiş hangi göklerden kinli mi kinli

bozuyor kurtlanmış yeminini

yağmurdan kaçmışsınız

yağmurun aklı baston şemsiyede kalmış

yağmur gibi iniyor yağmur

hüznü öyle hüzünlü

ağlaması öyle ağlamaklı

yağmurlu yağmursuz ayırmamışsınız hiçbir günü

bakıp durup, barışamamışsınız

elinizin tersiyle kırmışsınız aynaları

bir deyin siz kaç yaşındasınız

eliniz bastonlu, şakaklarınız gümüşlü

şemsiyenin ardına sakladığınız

saçınızın aklığı mı

yoksa sakındığınız

yağmurun şemsiyede kalmış aklı mı

doluya tutulmuşuz

dolu, bir gök dolusu cam parçası gibi

takır takır dövünüyor camlarda

buz kesiyor buzdan ellerimiz

camların da çenesi takırdıyor -istemsiz

camlar... o, önünde camgüzeli kahveleri içtiğimiz

acı kahvenin kırk yıl hatırı vardır

kaç yıl oldu bir ve ayrı düştüğümüz

kahveyle ahbabı bir araya getiren hayat

tatlısıyla ve malum acısıyla haktır

bak ki fincanların ağzı tatsız, yüzü köpüksüz

kalbin öyle kalpsiz

ciğerin öğle ciğersiz

fincanda buz parçalarının işi ne

rakı değil ki kafaya diktiğimiz