bu sabah Cahit Sıtkı okurken ağladım anne
oysa daha otuzbeş değilim
yaşamla ettiğim danstan yoruldum anne
sanki un kurabiyesiyle mutlu olan çocuk ben değilim

21 Ağustos 2010 Cumartesi

YALNIZLIĞIMI BUL, KONUŞ ONUNLA


yalnızlığımı bul ve konuş onunla
göz hizasında
gönül hizasında dur
kapkara bir gecede
bırak onu denizin bağrına
korkusuzca yüzsün
tuzlu su belki soldurur

yalnızlığımı bul ve konuş onunla
o ‘ben’im
bana gelen yol odur
ama söz ve eda kardeştir
yalnızlığımı soy ve seviş onunla
yangın ol
buz ateşle çözülür


4 Ağustos 2010 Çarşamba

AĞIDINA ÖĞÜDÜM OLSUN

o kefenlere sarılası korkuların mı ölü taklidi yapan
bir el daha ateş et kızım
sağlam olsun
kurşun geçirmez anılara mı sarınmış
o ki bunca canına susamış
koyver, eski korkular
cehennemin kör koynunu bulsun

cinlere karışası bir oyuncak bebeğin saçlarını okşadın
yeni mi anladın sahteymiş
kendi saçına dön de bak
biri uğurböceği kondurmuş-muş
uğur diye bir şey yok kızım
yol ver, batıl inançlar
kocakarıların göğsünde saklı dursun