bu sabah Cahit Sıtkı okurken ağladım anne
oysa daha otuzbeş değilim
yaşamla ettiğim danstan yoruldum anne
sanki un kurabiyesiyle mutlu olan çocuk ben değilim

21 Ağustos 2010 Cumartesi

YALNIZLIĞIMI BUL, KONUŞ ONUNLA


yalnızlığımı bul ve konuş onunla
göz hizasında
gönül hizasında dur
kapkara bir gecede
bırak onu denizin bağrına
korkusuzca yüzsün
tuzlu su belki soldurur

yalnızlığımı bul ve konuş onunla
o ‘ben’im
bana gelen yol odur
ama söz ve eda kardeştir
yalnızlığımı soy ve seviş onunla
yangın ol
buz ateşle çözülür


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder